Weer thuis
Na 6439 km fietsen door Marokko, Spanje , Portugal en Frankrijk ben ik weer thuis.
Van een Franse vriend kreeg ik een T-shirt met een spreuk er op die voor Santos (eventueel vertaald) een fraaie slogan zou kunnen worden:
Marvão, een van de mooiste plaatsjes van Portugal
Ik was met mijn vorige bericht blijven steken bij de de Portugese grens. Een paar kilometer verderop zette ik mijn tent tussen de olijfbomen wat mij een rustige nacht opleverde.
Noord Marokko doorkruist, de boot genomen van Ceuta naar Algeciras in zuid Spanje...
Sinds mijn laatste bericht heb ik noord Marokko doorkruist, de boot genomen van Ceuta naar Algeciras in zuid Spanje, en een stuk door Andalusië gefietst tot ca 80 km voor de Portugese grens.
Kasteel van Celorico da Beira & Barca de Alva
Ik heb een vrij goede wegenatlas van Spanje en Portugal en het mooie ervan is dat hij ook informatie geeft over campings. Als er bij een plaats een symbooltje van een tent staat, weet je vrijwel zeker dat daar géén camping is.
Geen plaats voor een tent
19 Juli kwam ik met de boot uit Marokko aan in Algeciras, bij Gibraltar. Die dag had ik moeite met het vinden van een plek om mijn tent te plaatsen.
Fors klimwerk door de Moyen Atlas
Voordat ik mijn verhaal (eigenlijk plaatjes met wat tekst er tussen, dus een soort digitaal stripverhaal) vervolg, moet ik een grote blunder van mij rechtzetten.
Kasteel van Monsante
Garry, de eigenaar van de camping in Santo Antonio dos Areias, had me verteld dat Monsanto, ongeveer 50 km ten noordoosten van Castelo Branco, een van de oudste plaatsjes is van Portugal en dat het de moeite waard was om er te gaan kijken.
Ingehaald door vier jonge Marokkaanse mountainbikers
15 Juli vertrok ik uit Fes. (Zo ver lig ik al achter met mijn berichtgeving!! Ik fiets blijkbaar sneller dan dat ik schrijf of type). Ik was nog maar juist van start of een groep van vier jonge Marokkaanse mountainbiketrekkers met lichte bagage haalde me in.
De wekelijkse souk van Imilchil
Na een flinke afdaling kwam ik, 8 km voor het plaatsje Agudal, aan bij de Auberge La Grotte, waar ik de nacht doorbracht. De volgende dag fietste en wandelde ik 4 km naar de grot, waaraan de auberge zijn naam dankt.
