Los Terrones
Lang geleden heb ik (vrij vruchteloos) gepoogd op een middelbare school de leerlingen het wonderschone van het vak natuurkunde te laten inzien.
Las Malvinas son Argentinas
In Mendoza fietste ik omhoog naar Cerro de la Gloria, een heuvel in het grote park van de stad. Daar bovenop staat, evenals in Manzano Historico, waar ik de vorige keer over schreef, een groot monument van José de San Martin.
Weer thuis
Na 6439 km fietsen door Marokko, Spanje , Portugal en Frankrijk ben ik weer thuis.
Van een Franse vriend kreeg ik een T-shirt met een spreuk er op die voor Santos (eventueel vertaald) een fraaie slogan zou kunnen worden:
Een ontmoeting met de condors
Het was mooi weer toen ik vertrok uit Posada del Sol. Direkt buiten Mina Clavero, het plaatsje aan de voet van Las Altas Cumbres begon de weg te klimmen, niet steil maar wel continu.
Ontmoeting met kolonel Manuel Olazábal
Die zes kilometer die ik had meegelift in die toeristenbus zat me ‘s nachts nog wel een beetje dwars. Maar wat is 6 km op enige duizenden kilometers? Wat maakt dat nu uit? Daar moet je als fietsreiziger tegen kunnen. En dat kon ik natuurlijk. Let maar op!
Kasteel van Celorico da Beira & Barca de Alva
Ik heb een vrij goede wegenatlas van Spanje en Portugal en het mooie ervan is dat hij ook informatie geeft over campings. Als er bij een plaats een symbooltje van een tent staat, weet je vrijwel zeker dat daar géén camping is.
1000 jaar oude mummies, een met een verroest mes doorboorde mensenschedel en nog veel meer.
Op de lange erg verlaten route naar Cordoba kampeerde ik dicht bij een door weer en wind uitgesleten rotspartij. Ik had die rots graag pal achter mijn tent gehad voor de foto. Dat had gekund maar dan had ik de tent pal voor die rots moeten zetten.
De brug over de Rio Grande
De dag nadat ik in Bardas Blancas gestrand was door de enorme wind die vanaf de Cordillera door de vallei van de Rio Grande loeide, hadden de weergoden er nog een halve Beaufort bovenop gezet.
Kasteel van Monsante
Garry, de eigenaar van de camping in Santo Antonio dos Areias, had me verteld dat Monsanto, ongeveer 50 km ten noordoosten van Castelo Branco, een van de oudste plaatsjes is van Portugal en dat het de moeite waard was om er te gaan kijken.
